Zdarza się, że dorastające dzieci - szczególnie te wychowywane w chaosie wartości i relacji - mają problemy z własną tożsamością, nieświadomie zaczynają poszukiwać bardziej przewidywalnego, uporządkowanego świata.
Pociągają je więc grupy i środowiska, gdzie panują jasne zasady, jednoznaczne cele, wyraźna hierarchia podległości i wartości, nawet jeśli są to wartości wątpliwe.

Na początku 1992 roku Włoska Izba Posłów zatwierdziła prawo, na mocy którego zobowiązuje urzędy miejskie, aby w momencie przyjścia na świat nowego obywatela w kraju zostało zasadzone jedno drzewo. Ta idea, w której narodzenie się dziecka staje się przyczyną zasadzenia drzewa, może się wydawać bardzo piękna. Dlaczego jednak nie można skłonić władz miejskich do zapewnienia każdemu dziecku odpowiednio przygotowanych rodziców - a to przez umożliwienie im zdobycia wiedzy pedagogicznej na specjalnie zorganizowanych kursach? To niedopuszczalne, że tak wiele się robi, aby kontrolować liczbę urodzeń, a kompletnie nic, aby kontrolować jakość rodziców. P. Pellegrino

Od wczesnych lat dawajcie dziecku wszystko, czego tylko pragnie.

Na podstawie Lilian G. Katz "Talks with Teachers of Young Children: A Collection".

Wzór ulotki dla rodziców na spotkanie dotyczące motywowania dzieci do nauki i pracy samokształceniowej

Czytając poniższe uwagi trzeba pamiętać że nie są to "prawdy absolutne", a przede wszystkim nie opisują one doświadczeń ich adresata.
Czy stosowanie się do nich gwarantuje sukces wychowawczy? Nie. Czy nie stosowanie się zawsze doprowadzi do porażki? Nie. Warto jednak je chyba przemyśleć i skonfrontować z własną strategią wychowawczą, szczególnie gdy nie przynosi ona oczekiwanych efektów.
Pamiętajmy też - w kontekście ewentualnych porażek wychowawczych - o słowach wybitego psychologa Abrahama Maslowa: Jest możliwe być kochanym i szanowanym, a pomimo to ulegać cynizmowi i nihilizmowi oraz nie widzieć nic, dla czego warto pracować.

Rodzina jest pierwszym naturalnym środowiskiem wychowawczym dziecka, w którym uczy się ono życia. Rodzice mogą wpływać na swoje pociechy jedynie poprzez codzienne bycie z nimi, poprzez przytulanie, czytanie bajek, rozmowę. Ukazując własne postawy, sposób patrzenia na świat i innych mogą kształtować w młodym człowieku poszanowanie do otaczającej rzeczywistości i samego siebie (do swojego ciała, osobowości) i jednocześnie strzec przed wpływem czynników zewnętrznych (otoczenia). Wsparcie rodziców jest nieodzowne do prawidłowego rozwoju młodego człowieka, jedynie w ten sposób można dziecko ustrzec przed szeroko rozumianymi zaburzeniami (samookaleczenie, anoreksja, zachowania opozycyjno-buntownicze), uzależnieniami i złym wpływem środowiska.