Jak nie będzie dzieci, to po co nauczyciele
Wspierać politykę prorodzinną ile się da.

Toteż przedstawiłem swoją propozycję.

Kazimierzu, przychylam się do Twojej propozycji i -mimo mojego słusznego wieku - zabieram się do roboty

Mój słuszny wiek (jak wychodzę z muzeum, to się włącza alarm), też by mnie nie powstrzymał, 500, to 500. Nie w kij dmuchał.

Kazimierzu, doprecyzuj propozycję wyborczą, bo nieścisłości są. Do tej próby trzeba dwojga, więc 500 na pół, czy po pińcet

Ps. A na poważnie - strach pomyśleć dokąd to wszystko zmierza. W ostatnich latach przekroczono tyle granic zwykłej przyzwoitości. Tak dalej być nie może!

Dla inicjatora konsumpcji 300, dla osoby zgadzającej się 200. Takie ograniczenie nie będzie rozleniwiać i będzie impulsem do podejmowania wielu prób. Poddałbym jednak tą kwestię szerokiej konsultacji społecznej.
A na poważnie. Koszt tych obietnic, to około 30 miliardów. Póki co, jest dobra koniunktura, ale przyjdzie - bo musi przyjść - gorsza i wtedy zaczną się schody jak trzeba będzie - a trzeba będzie - odbierać. No, może się też okazać, że nie będzie się odbierać, ale jak za dawnych lat, za dolara będziemy płacić np. 100 zł.

Na poważnie. 500+ to zostawienie pieniędzy w rękach ludzi, napędza konsumpcję, a w czasach dekoniunktury to bardzo istotny czynnik ratunkowy dla wzrostu PKB.

Pożyjemy, zobaczymy. Na pewno nie ulega wątpliwości, że program przyczynił się zdecydowanie do ograniczenia obszaru skrajnego ubóstwa, a to wartość nie do przecenienia. Ponadto zaletą programu 500+ jest przesunięcie roli państwa w kierunku większej wrażliwości społecznej. Przez ostatnie lata głównym punktem odniesienia dla niego nie był obywatel, ale wielki biznes i bezrefleksyjne przekonanie, że to od jego pomyślności uzależniona jest pomyślność wspólnoty. Okazało się to złudne (rządzący zapłacili za takie myślenie utratą władzy - należało się im jak psu buda).
Niestety są i minusy warte refleksji. Na przykład, ponad 100 000 kobiet zrezygnowało z pracy. Dzieci dorosną, skończy się kasa, a powrót na rynek pracy z wielu względów będzie bardzo trudny (nie wspomnę już o emeryturze).
Optymalny model, to dodatki na dziecko przy jednoczesnym rozwijaniu systemu żłobków i przedszkoli.
W przychylnej władzy gazecie można przeczytać niezwykle trafną uwagę:
Program niestety niesie za sobą ogromne ryzyko klientelizmu. Chcąc nie chcąc, 500+ sprawiło, że kilka milionów obywateli zostało wciągniętych na państwową listę płac. Ufam, że dla większości z nich będzie to bodziec do rozwoju, większej aktywności. Dla części będzie jednak socjalnym potrzaskiem. Znanym z takich krajów, jak Francja czy Wielka Brytania, gdzie miejsce na państwowej liście płac jest dziedziczone, stało się sposobem na życie kolejnych pokoleń, które przejęły wyuczoną bezradność od swoich rodziców. Wsparcie finansowe państwa, nawet w szlachetnym celu uczyniło z nich apatycznych klientów władzy, odbierają wolę działania, podjęcia odpowiedzialności za swoje życie, wiarę we własne siły. Działają też demoralizująco na innych.

Myślę, że warto na ważne sprawy patrzeć z różnych punktów widzenia i nie uzależniać ich oceny od sympatii/antypatii politycznych.

https://wiadomosc...182424705a