Sławomir Sierakowski: PiS wystawił przeciwko sobie 700 tys. wściekłych ludzi z rodzinami

Absurdalną pomyłką jest wyciąganie w kontekście wyborów wniosku, że skoro „nauczyciele przegrali”, to „rząd wygrał”. Niby kto miałby zagłosować na PiS dlatego, że pogrążył nauczycieli? Efekt w drugą stronę może być za to druzgocący. Wykonajmy prosty rachunek i sprawdźmy, co teraz nauczyciele mogą zrobić władzy przy urnach wyborczych.
[...]
Przy tak zbliżonym poparciu dla PiS i KE (odpowiednio 40.9 proc. i 36 proc. w sondażu dla CBM Inidicator dla Wiadomości TVP), decydować będzie mobilizacja. Wśród wyborców PiS jest sporo niższa niż w PO (65 proc. wobec 78 proc. według badań YouGov dla ECFR). Takie zakończenie strajku jest więc niebezpieczne dla władzy. Ona i jej elektorat czują się usatysfakcjonowane, co usypia ich i ich wyborców. Nie bez powodu politycy przed samymi wyborami często rysują swoją sytuację w czarnych barwach, nawet gdy są pewni, że dobrze idzie, tylko po to, żeby wyborcy nie zostali czasem w domu. Uchachany rząd i upokorzeni ustawą maturalną, która zmusiła ich do ustąpienia nauczyciele, to bardzo niebezpieczna kombinacja, którą zafundował sobie PiS. I jeszcze się cieszy…
Zgodnie z danymi, które podawała sama minister Anna Zalewska, nauczycieli jest 702,293. To jest zdecydowanie największa zorganizowana grupa zawodowa w Polsce (wg danych GUS z 2015 to 37,1 proc. zatrudnionych w sektorze publicznym). Równomiernie rozmieszona po Polsce, bo szkoły i uczniowie są wszędzie. Nawet jeśli częściej strajkowali w miastach niż we wsiach, to nie znaczy, że tam się nie solidaryzowali.
Jest to grupa, w odróżnieniu od innych, bardzo dobrze skomunikowana ze sobą i z otoczeniem społecznym. Ma najwyższy kapitał kulturowy i społeczny ze wszystkich grup zawodowych. Innymi słowy: to ludzie najbardziej świadomi, wykształceni, aktywni, mobilni, a także bardzo usieciowieni, jeśli chodzi o kontakty, których szkoła jest naturalnym hubem. W lokalnych społecznościach nauczyciele to często „gwiazdy socjometryczne”, na których orientują się inni. To są liderzy opinii, znający więcej osób niż inni obywatele. To więc grupa bardzo niebezpieczna. Dodajcie do tego bliższe lub dalsze rodziny i przyjaciół.
[...]
Zróbmy prosty rachunek. Uprawnionych do głosowania w Polsce jest mniej więcej 30 mln Polaków. Standardowo prawie połowa to „tutejsi”, którzy żadnej wojny politycznej nie zauważyli, więc nie głosują (to jest kalkulacja bardzo zawyżona, bo socjolodzy nie spodziewają się wyższej frekwencji w eurowyborach niż 35 proc.). O wyniku zdecyduje różnica 3-5 proc., a więc każdy procent się będzie liczył. Procent (przy 50 proc. frekwencji) to jest mniej więcej 150 tys. wyborców. Nauczyciele z rodzinami to lekko licząc 7-10 proc. aktywnych wyborców. I oczywiście, zaraz pojawia się kontrargument, że „nauczyciele to nie jest elektorat PiS”. Teraz już pewnie rzeczywiście nie. Ale czy wcześniej naprawdę nikt z tego morza ludzi nie chciał głosować na PiS? Jakby się któryś dalej zastanawiał, to tak się składa, że o Beacie Szydło czy Annie Zalewskiej, głównych bohaterkach negocjacji, nauczyciele będą mieli okazje sobie przypomnieć, bo ich nazwiska zobaczą na kartach wyborczych i w kampanii. Naprawdę ta grupa zawodowa była do zlekceważenia? Warta upokorzenia ustawą maturalną? Warta obrażania?
[...]
Co z tego, że rząd właśnie z nimi „wygrał”, jeśli ich rozwścieczył. Ta armia nie tylko pójdzie na wybory znacznie liczniej, niż gdyby tego strajku nie było, ale przez cały maj i kolejne miesiące będzie zniechęcać wszystkich znajomych do rządu. Głupszych pomysłów niż porównywanie nauczycieli do Wehrmachtu (Patryk Jaki) albo obśmiewanie ich, żeby strajkowali sobie dalej przez wakacje (Stanisław Karczewski), nie można sobie wyobrazić.
Zadowolona władza się rozsiadła na sondażach i może zostać nieźle zaskoczona, jak ją nauczyciele kopem z nich zwalą 26 maja.


Źródło:wiadomosci.onet.pl