jest jakiś środek pomiędzy "niechcianą miłością a narzuconą tyranią"? Muszę wierzyć że TAK! że można tworzyć przyjazną atmosferę w klasie i uczyć efektywnie! Jeśli nie- mój świat legł w gruzach!

Głęboko w to wierzę, że "jest jakiś środek pomiędzy "niechcianą miłością a narzuconą tyranią" i że "można tworzyć przyjazną atmosferę w klasie i uczyć efektywnie".
Dla mnie przyjazna atmosfera, to taka, w której (między innymi) dziecko postrzega, że naprawdę obchodzi mnie to, co ono robi bądź czego nie robi i to obchodzi do tego stopnia, że czasem złoszczą się na nie, a nawet krzyknę. Przyjazna atmosfera rodzi się (między innymi) z ufności, że reaguję nie tylko życzliwie, ale przede wszystkim w sposób szczery, autentyczny i zaangażowany.

Dzieci bezbłędnie wyczuwają fałsz "słodzenia" i "podlizywania się".

Myślę,że nauczyciel powinien być po prostu życzliwy i z uwagą obserwować uczniów. Nie bać się podejmowania z nimi rozmów na różne tematy i nie udawać,że czegoś nie widzi, choć tak jest wygodniej. Uczniowie mówili mi czasem jako pedagogowi,że nauczyciel nie reagował na to, gdy inny uczeń ich zaczepia, wyzywa itp, udawał,że tego nie zauważa. Według mnie nauczyciel powinien stwarzać taką atmosferę,żeby uczniowie czuli się szanowani, bezpieczni ale z drugiej strony nie było wątpliwości, że w klasie "rządzi " nauczyciel, że panuje nad tym, co się dzieje. Mnie bardzo razi taka sytuacja, kiedy nauczyciel inaczej traktuje uczniów lubianych(im więcej wybacza) niż takich, których trudno jest polubić z różnych względów.