Pani Minister - ja nie chcę bonu
 Platforma Obywatelska i MEN przypomniały sobie o jednym z haseł programu wyborczego rządzącego dziś ugrupowania, a mianowicie o tzw. bonie edukacyjnym, zwanym też bonem oświatowym. Powołano nawet nowego wiceministra, p. Lillę Jaroń, która wkrótce może otrzymać zadanie zaprowadzenia nowych porządków w finansowaniu szkół. Na pierwszy rzut oka idea bonu edukacyjnego wygląda atrakcyjnie. Zwiększa przecież wpływ rodziców na to, co dzieje się w szkole, same szkoły zaś zmusza do większej konkurencji. W rezultacie mielibyśmy otrzymać wzrost poziomu szkolnictwa. Obowiązuje tu założenie, iż rodzice i uczniowie będą wybierać lepsze, czyli lepiej uczące szkoły, dzięki czemu te właśnie szkoły, obdarzone większą liczbą bonów swoich uczniów, będą otrzymywać większe dotacje i więcej etatów nauczycielskich.
Niestety, to tylko mieszanina pustych haseł z krótkowzrocznym marzycielstwem.
Gorąco polecam lekturę artykułu Jana Hartmana, profesora filozofii z Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Wreszcie pojawiają się głosy dostrzegające, że niewidzialna ręka wolnego rynku nie jest magicznym lekarstwem na wszystkie problemy, a już na pewno nie na problemy edukacji.
|
Część gmin ma problemy z zapewnieniem dzieciom ciepłego posiłku w trakcie wakacji lub ferii. Rząd chce zwiększyć liczbę tych, które będą objęte dożywianiem.
Wbrew przepisom w niektórych przedszkolach sześciolatki uczą się czytać i pisać. Rodzice sami proponują nauczycielom zakup podręczników i proszą o prowadzenie zajęć. Kuratoria będą sprawdzać, czy przedszkola realizują nową podstawę programową.
Sądy ignorują opinie ośrodków pomocy rodzinie przy wyznaczaniu dzieci do rodzin zastępczych. Resort sprawiedliwości zapowiada cykl szkoleń dla sędziów z zakresu umieszczania w rodzinach. 65 proc. ośrodków pomocy rodzinie nie informuje sądów o sytuacji dzieci z rodzin zastępczych.
"Może nie wypada w chwili inauguracji nowego roku akademickiego wieszczyć klęski polskiego szkolnictwa wyższego, ale trzeba to wreszcie otwarcie powiedzieć: wyższe wykształcenie w dzisiejszej Polsce to mniej więcej w połowie obraza rozumu, wciskanie kitu i propaganda."