W jednej klasie starsi i młodsi



Gminy planują rozbudowy szkół i zatrudnienie nauczycieli, by przygotować się na podwójny rocznik.
Tomasz Ziewiec, dyrektor Szkoły Podstawowej nr 25 w Warszawie, ma już doświadczenie w uczeniu w jednej klasie sześcio- i siedmiolatków. – Sześciolatki są przygotowane do szkoły i chętnie poznają nowe rzeczy. Ale zadania wymagające sprawności manualnej wykonują wolniej niż siedmiolatki. Nie posługują się np. tak sprawnie przyborami szkolnymi – mówi. Dlatego uważa, że lepiej sześcio- i siedmiolatki uczyć w osobnych klasach. – Takie klasy mamy w tym roku i zamierzamy utworzyć też we wrześniu 2011 i 2012 r., gdy do szkół trafią już wszystkie sześciolatki – zapowiada.

Egzamin maturalny tylko na nowych zasadach



W styczniu 2011 roku absolwenci szkół średnich po raz ostatni mogli przystąpić do starej matury.
Dotyczyło to wyłącznie tych osób, które uczyły się w szkołach dla dorosłych. Z kolei absolwenci zwykłych szkół średnich, którzy nie przystąpili do egzaminu dojrzałości przed 2007 rokiem, już od 2008 roku zdają wyłącznie nowy egzamin maturalny.

Szkoła może kupić usługi edukacyjne od własnych nauczycieli


Szkoły mogą zakupić „usługę edukacyjną” od własnych nauczycieli w przypadku, gdy w wyniku przeprowadzonego postępowania o udzielenie zamówienia oferta nauczycieli będzie najlepsza.
Samorządy mogą zwiększyć kwotę na wynagrodzenia nauczycieli, ale wyłącznie ze swoich dochodów własnych. Ustawa o dochodach jednostek samorządu terytorialnego rozstrzyga, że środki europejskie nie są dochodami własnymi tych jednostek. Ponadto zgodnie z przepisami ustawy o finansach publicznych budżet państwa nie bilansuje się z budżetem środków europejskich.
Jakiekolwiek formy wynagrodzenia nauczycieli zatrudnionych zgodnie z przepisami Karta nauczyciela nie mogą być finansowane ze środków unijnych.
W obecnym stanie prawnym jedynym wyjściem jest zapłacenie za usługę edukacyjną zakupioną na poziomie jednostki samorządu terytorialnego, przy zapewnieniu przestrzegania zasad konkurencyjności i przepisów ustawy o zamówieniach publicznych.
Beneficjentem projektu jest organ założycielski szkoły. Z uwagi na to, że jednostki samorządu zalicza się do sektora finansów publicznych, są one zobligowane do stosowania ustawy prawo zamówień publicznych.
Dlatego też zakup usługi edukacyjnej powinien nastąpić w formie zamówienia publicznego przeprowadzonego przez jednostkę samorządu terytorialnego.

Źródło: Dziennik Gazeta Prawna

Podsumowanie ankiety.

Opinia w sprawie projektu ustawy o systemie oceniania jakości edukacji



Ministerstwo Edukacji Narodowej Warszawa

Opinia w sprawie projektu ustawy o systemie oceniania jakości edukacji z dnia 21.12.2010 roku.

Sekcja Krajowa Oświaty i Wychowania NSZZ „Solidarność" negatywnie ocenia i w całości odrzuca projekt ustawy o systemie oceniania jakości edukacji z dnia 21 grudnia 2010 r.

Nadesłany tekst postrzega jako kontynuację zmian w prawie oświatowym, których końcowym efektem ma być likwidacja obecnego systemu edukacji. Odnosząc się do treści projektu SKOiW NSZZ „Solidarność" stawia dwa zasadnicze pytania:

1. w oparciu o jakie badania, kiedy i przez kogo przeprowadzone MEN stwierdza, że obecny stan jest zły i wymaga całkowitej zmiany?

2. na jakiej podstawie minister Hall stwierdza, że w wyniku zburzenia obecnego systemu i wprowadzenia projektowanych zmian jakość polskiej edukacji ulegnie znaczącej poprawie?

Bez odpowiedzi na te fundamentalne pytania nie można odnieść się w odpowiedzialny i merytoryczny sposób do szczegółowych zapisów nadesłanego projektu. Tym bardziej że, o tym, jak w praktyce będzie wyglądało sprawowanie nadzoru pedagogicznego dowiemy się dopiero wówczas, kiedy Minister Edukacji Narodowej wyda rozporządzenie, o którym mowa w art. 22 omawianej ustawy. To co stanowi o istocie projektu jest zawarte w aktach wykonawczych - rozporządzeniach, na które tylko strona rządowa ma wpływ bo ich opiniowanie nie jest wiążące.

Projektowane zmiany mają charakter nieodwracalny: jest w nich mowa o przekazaniu majątku likwidowanych instytucji i tworzeniu nowych. Zakładanych 7 regionalnych ośrodków edukacji nie przystaje do obecnego podziału administracyjnego kraju i sprowadza duże miasta wojewódzkie do podrzędnej roli w edukacji. Nadzór pedagogiczny Regionalnego Ośrodka Jakości Edukacji obejmować będzie 2-3 województwa, co znacznie utrudni zbieranie danych, a także oddali faktyczny nadzór od szkół i placówek. Dotychczasowy nadzór pedagogiczny składał się z ewaluacji, kontroli i wspomagania. W projekcie omawianej ustawy wspomaganie nie jest już elementem nadzoru. Osłabi to w istotny sposób jakość nadzoru i doprowadzi do zbytniej formalizacji i biurokratyzacji przy ocenianiu procesu dydaktyczno-wychowawczego .

Ponadto, bardzo poważne wątpliwości budzą zapewnienia Pani Minister umieszczone w uzasadnieniu do projektu, że proponowane zmiany nie pociągają skutków finansowych. Czy przewidywane „oszczędności" wynikające z likwidacji 16 kuratoriów oświaty są porównywalne do kosztów jakie wiążą się z projektowanymi zmianami? Czy też, cytując wypowiedź pani wiceminister dla Dziennika Polskiego z dnia 22.12 2010 r. „na nowe twory ma pójść 700 min złotych - to pieniądze unijne", chodzi wyłącznie o zagospodarowania tych pieniędzy?

Mając powyższe na uwadze, SKOiW NSZZ „Solidarność" kolejny raz wnosi o merytoryczną, ponad polityczną debatę na temat kształtu polskiego systemu edukacji.

Z poważaniem

Ryszard Proksa Przewodniczący SKOiW NSZZ „ Solidarność "