Podwyżki dla nauczycieli w pierwszych 100 dniach nowych rządów

"Nauczyciele muszą dostać 30 proc. (podwyżki) od razu i to jest moje zobowiązanie" - taką deklarację podczas przedwyborczej debaty złożył Donald Tusk. Te zapewnienia padały jednak solidarnie z ust przedstawicieli partii opozycyjnych. Zapis dotyczący podwyżek znalazł się także w Pakcie dla Edukacji, pod którym podpisali się zarówno przedstawiciele Koalicji Obywatelskiej, Lewicy, jak i Trzeciej Drogi. I ma być to pierwsza kwestia dotycząca edukacji, którą opozycja po przejęciu władzy ma się zająć.

Zdaniem opozycji to jedyna szansa na to, by nauczyciele przestali odchodzić z zawodu, a kolejne pokolenia chciały się w tym kierunku kształcić.


Źródło: www.portalsamorzadowy.pl

Tak nas poważają

Po wejściu w życie Rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 24 lutego 2023 r., od 1 stycznia 2023 r. (będzie wyrównanie z datą wsteczną) nauczyciel dyplomowany zarabia 4 550 zł brutto i jest to o 30% więcej od płacy minimalnej, która do 30 czerwca 2023 r. wynosić będzie 3 490 zł brutto. W 2015 r. nauczyciel dyplomowany zarabiał 3 109 zł brutto, ale było to 78% więcej niż wynosiła płaca minimalna (1 750 zł).

W latach 2007 – 2012 (z wyjątkiem pierwszych 8 miesięcy w 2009 r. i 2010 r.) nauczyciel dyplomowany zarabiał ponad dwa razy więcej niż wynosiła płaca minimalna w danym roku (najwięcej w 2007 – o 135% więcej).


W 2023 r. nauczyciel mianowany zarabia 3 890 zł brutto i jest to zaledwie o 11% więcej niż wynosi płaca minimalna, podczas gdy jeszcze w 2015 r. zarabiał o połowę więcej (51%), w 2011 r. (od września) o 84% więcej, a w 2007 r. prawie dwa razy więcej (o 95%) niż płaca minimalna.

W 2023 r. nauczyciel początkujący zarabia 3 690 zł brutto i to jest zaledwie o 200 zł więcej (o 6%) od płacy minimalnej. W 2015 r. zarabiał o jedną trzecią (33%) więcej od płacy minimalnej, w 2011 r. (od września) – o 62%, a w 2007 r. – o 54% więcej.


Źródło:ciekaweliczby.pl

Wynagrodzenie nauczyciela nie może upokarzać

Zastępca prezydenta Krakowa Pani Anna Korfel-Jasińska rok temu mówiła: od lipca przyszłego roku, jeśli nic się nie zmieni, nauczyciel, który kończy studia i ma piątkę na dyplomie, będzie wynagradzany porównywalne z kimś, kto w szkole sprząta.
Wynagrodzenie nauczyciela nie może upokarzać - komentowała sytuację krakowskich nauczycieli.

I słowo stało się ciałem. Zobaczymy to w najbliższym czasie.

Jest się z czego tak cieszyć?

Ministerstwo Edukacji i Nauki podkreśla, że dobre wyniki tegorocznej matury to efekt przeprowadzonej 2016 r. reformy likwidującej gimnazja i wprowadzające ośmioletnie szkoły podstawowe. - To pokazuje, że ten system 8 plus 4, czyli osiem lat szkoły podstawowej oraz cztery lata liceum, bez gimnazjów, jest zdecydowanie bardziej efektywny – skomentował wyniki matur szef resortu edukacji Przemysław Czarnek.

Tyle, że tegoroczna matura – jak twierdzą zarówno nauczyciele, jak i sami uczniowie – była wyjątkowo łatwa. Mówiono tak już w maju, kiedy egzaminy się odbyły, jak i teraz, gdy znamy już wyniki. Wysokie noty nie są więc dla nikogo zaskoczeniem. Tym bardziej, że okrojono zakres materiału obowiązujący do egzaminu.
Szef CKE Marcin Smolik mówił jednak, że to zasługa mediów, które tak straszyły licealistów egzaminami, że ci wzięli się solidnie do roboty. Jeśli rzeczywiście tak było, to pokazuje to kolejny absurd polskiej szkoły, w której dzieci uczą się nie dla wiedzy a dla wyników. I to wtedy, kiedy się boją.

Źródło:edukacja.rp.pl

A oczywiście fatalny wynik egzaminu ósmoklasisty, to nie wynik reformy, tylko ...... no pewnie działań opozycji.

Opozycja poparła Pakt dla Edukacji i 10 propozycji na pierwsze 100 dni rządów

Według wydanego we wtorek 27 czerwca 2023 komunikatu SOS dla Edukacji partii opozycyjnych (Platforma Obywatelska, Nowoczesna i Inicjatywa Polska, a także Polskie Stronnictwo Ludowe i Polska 2050 oraz Nowa Lewica i Razem) podpisało się pod dwoma dokumentami zapowiadającymi naprawę polskiej edukacji: 10-punktowym Paktem dla Edukacji oraz Planem 10 działań na pierwsze 100 dni rządów, który zawiera konkrety zmian do wprowadzenia „na szybko”.
1.
Samodzielność szkoły zamiast centralnego sterowania. Mniej biurokracji, więcej decyzji w rękach dyrekcji, nauczycieli i nauczycielek. Budowanie takich zespołów nauczycielskich, które wypracowują modele działania szkoły z uwzględnieniem potrzeb swoich uczniów i społeczności lokalnej. Przebudowa systemu nadzoru pedagogicznego – więcej doradztwa i wsparcia, mniej arbitralnej kontroli.
2.
Szkoła dobrze i racjonalnie finansowana. Wzrost i urealnienie nakładów budżetowych na edukację szkolną i przedszkolną. Zmniejszenie „luki oświatowej”: finansowanie z budżetu centralnego, które pokrywa koszty wynagrodzeń. Wprowadzenie radykalnej podwyżki nauczycielskich płac oraz mechanizmu gwarantującego ich regularny wzrost.
3.
Szkoła profesjonalnych i dowartościowanych nauczycielek i nauczycieli. Dowartościowanie i docenienie kadry nauczycielskiej. Systemowe wspieranie rozwoju profesjonalnego. Stałe doskonalenie w ramach zespołów i sieci nauczycielskich. Włączenie do programów kształcenia autentycznych praktyk w szkołach. Mentoring dla młodych nauczycielek i nauczycieli, superwizja dla doświadczonych.
4.
Szkoła na miarę XXI, a nie XIX wieku. Ograniczenie tradycyjnych metod nauczania na rzecz sposobów pracy, które autentycznie angażują młodych ludzi. Takich, które budzą pasje, zachęcają do stawiania pytań, badania i robienia rzeczy ważnych dla siebie i pożytecznych dla świata. Mądre korzystanie z nowych mediów i technologii, także w pracy zespołowej.
5.
Szkoła kompetencji kluczowych, a nie szczegółowych wiadomości. Pilne „odchudzenie” podstaw programowych, a docelowo zmiana paradygmatu. Zamiast nacisku na szczegółowe wiadomości – kształcenie kompetencji kluczowych, w tym pracy zespołowej, rozwiązywania problemów, krytycznego i twórczego myślenia.
6.
Szkoła równych szans i równego traktowania. Wsparcie dla dzieci z trudnościami i ze specjalnymi potrzebami. Przeciwdziałanie selekcji oraz segregacji uczennic i uczniów. Edukacja bez rankingów – każda szkoła ma coś do zaoferowania. Dofinansowanie placówek na terenach wiejskich. Szacunek dla różnorodności oraz profilaktyka dyskryminacji i przemocy motywowanej uprzedzeniami.
7.
Szkoła wsparcia i współpracy, a nie rywalizacji. Szkoła jako przyjazne miejsce z dobrym klimatem do nauki. Dbanie o relacje i więzi w triadzie: nauczyciele–uczniowie–rodzice. Wsparcie edukacyjne i psychospołeczne dzieci we współpracy z rodzicami. Ograniczenie rywalizacji i nacisku na indywidualne sukcesy (i porażki). Praca zespołowa na co dzień.
8.
Szkoła demokracji i zaangażowania. Rozwijanie kultury demokratycznej i samorządności uczniowskiej. Edukacja obywatelska na co dzień, z naciskiem na zaangażowanie w życie szkoły i lokalnej wspólnoty. Współpraca z organizacjami społecznymi – korzystanie z ich wsparcia i zasobów.
9.
Szkoła społeczności lokalnej, a nie ministerstwa oświaty. Szkoła samorządowa otwarta na lokalną wspólnotę i wzmacniająca ją. Jednostki samorządowe jako zaangażowany organizator oświaty. Udział mieszkańców w konsultowaniu i tworzeniu wizji rozwoju edukacji. Korzystanie z zasobów społeczności w codziennej pracy szkoły.
10.
Szkoła pluralizmu – dialog światopoglądowy, zamiast monologu. Debaty i rozmowy o wartościach i wizjach świata – z przestrzenią na różnice zdań i kontrowersje. Szkoła z edukacją polityczną, ale bez indoktrynacji i partyjnych ideologii. Niezależność programowa i dydaktyczna, także od władz lokalnych.


Źródło:oko.press