Pismo do parlamentarzystów



Zarządy Wojewódzkie Partii z siedzibą w Gdańsku:

Platforma Obywatelska,

Polskie Stronnictwo Ludowe,

Prawo i Sprawiedliwość,

Ruch Palikota – Twój Ruch,

Sojusz Lewicy Demokratycznej,

Solidarna Polska

oraz Parlamentarzyści z terenu Województwa Pomorskiego

Szanowni Państwo,

Rada Sekcji Oświaty i Wychowania NSZZ „Solidarność” Regionu Gdańskiego zwraca się do Państwa Parlamentarzystów o wsparcie naszych starań dotyczących wprowadzenia takich zmian do projektu nowelizacji ustawy Karta Nauczyciela, które nie będą ograniczać już i tak coraz bardziej "okrojonych" uprawnień nauczycieli, a tym samym nie będą uderzać w polską oświatę.

Przypominamy, że o takie podejście apelowaliśmy w życzeniach, które w listopadzie 2010 roku skierowaliśmy na państwa ręce, "mając nadzieję, iż edukacja będzie traktowana jako wartość ogólnonarodowa, w której tak ważne będzie myślenie i porozumienie ponadpartyjne oraz ponadkadencyjne".

Doceniając niektóre, szczególnie porządkujące propozycje zapisów w obecnym projekcie, za najbardziej kontrowersyjne uznajemy:

Urlop dla poratowania zdrowia (pkt 32, 33). Trudno zgodzić się z tym, że po 20 latach, tylko jeden raz i tylko w przypadkach, które mogą prowadzić do choroby zawodowej, a także na przeniesienie orzekania o potrzebie urlopu zdrowotnego z lekarza pierwszego kontaktu na lekarza medycyny pracy oraz zmianę organu odwoławczego od decyzji w sprawie urlopu zdrowotnego na sąd pracy. Zwracamy uwagę, że problem ten niepomiernie wzrasta w czasie, gdy zwiększono czas pracy nauczycieli (od 2008 roku w oświacie – średnio o 12 lat). Będzie to wymagało większej regeneracji zdrowia przez pracujących do 67 lat nauczycieli.
Urlopy wypoczynkowe (pkt 24). Uważamy, że należy zwracać uwagę na zadania, żeby nie tworzyć fikcji w szkołach, żeby nauczyciel nie musiał być w szkole bez potrzeby, gdy np. uczniowie mają wakacje lub przerwy świąteczne. Należy wziąć pod uwagę czas urlopu, jaki obowiązuje nauczycieli w innych krajach europejskich. Należy uwzględnić wyniki badań dotyczące czasu pracy nauczycieli wykonane przez Instytut Badań Edukacyjnych (średnio 46 godz. 40 min), co powinno mieć wpływ także na sprawy urlopu na poratowanie zdrowia, urlopu wypoczynkowego, funduszu zdrowotnego, itd..
Rejestrowanie zajęć (pkt 18). Szereg kontrowersji budzi obowiązek rejestrowania czynności wykonywanych przez nauczyciela poza pensum i to według wzorów opracowanych przez poszczególnych dyrektorów. Widzimy w tym zagrożenie m. in. dodatkową BIUROKRACJĄ.
Awans zawodowy nauczycieli (pkt 4, 8, 9). Już obecnie jest możliwość wyrażenia opinii przez Radę Rodziców. Z kolei zmiany organu przeprowadzającego postępowanie na nauczyciela dyplomowanego są nieprzekonujące. Także jeden ekspert w komisji egzaminacyjnej to stanowczo za mało.
Komisje dyscyplinarne dla nauczycieli (pkt 34, 38). Uregulowanie w ustawie spraw dotyczących postępowania dyscyplinarnego nie budzi sprzeciwu. Natomiast umiejscowienie komisji I instancji przy organie prowadzącym budzi poważne wątpliwości. Chodzi przede wszystkim o niezależność osób pracujących w komisji dyscyplinarnej oraz uwarunkowania lokalne.

Wydaje się, iż te propozycje zmian to kolejne działania, które naruszają delikatną, ale bardzo ważną zasadę równowagi w edukacji, którego głównymi filarami są: Nauczyciele i Dyrektorzy - Uczniowie i Rodzice - Nadzór Państwa - Organy prowadzące. To działania krótkowzroczne.

W tych propozycjach brakuje głębszej - strategicznej wizji funkcjonowania polskiej oświaty, brak odpowiedzi na kluczowe pytania:

a. Jaki ma być docelowy model polskiej szkoły?

b. Jaki ma być nadzór państwa nad polityką oświatową samorządów?

c. Jak wzmacniać podmiotowość nauczycieli i szacunek do zawodu nauczyciela?

e. Jak zapewnić - adekwatnie do stawianych zadań - finansowanie polskiej oświaty?

c. Jaki będzie uczeń (pożądana - także z punktu widzenia państwa- sylwetka absolwenta)?

Przypominamy, że naszymi postulatami do realizacji w ustawie Karta Nauczyciela są m. in.:

Wykreślenie tzw. godzin karcianych,
Objęcie KN wszystkich nauczycieli niezależnie od organu prowadzącego,
Określenie w KN pensum także dla nauczycieli-pedagogów, psychologów, logopedów,
Doprecyzowanie zapisu art. 72 KN określającego minimum środków przekazywanych na pomoc zdrowotną dla nauczycieli,
Ustalenie standardów - między innymi maksymalnej liczby uczniów w klasie,
Inne, korzystniejsze dla nauczycieli rozwiązania emerytalne (nawiązujących do b. art. 88 KN).

Staraniem nas wszystkich powinno być podejmowanie działań na rzecz zachowania prestiżu zawodu nauczycielskiego, wspólnej merytorycznej obrony przed nierzetelnymi informacjami o warunkach pracy, a czasami naruszających godność nauczycieli (niestety, w ostatnich latach corocznie traci pracę po ok. 7.000 nauczycieli. Napięć jest więc wystarczająco dużo).

Zwracamy też uwagę, że oświata, w tym odpowiednia pozycja nauczycieli, jest dobrem całego narodu, gwarancją naszej tożsamości i systematycznego rozwoju. Stąd oczekujemy dialogu i merytorycznej debaty o kształcie polskiej edukacji a także podmiotowego traktowania ludzi oświaty.

W imieniu Sekcji:

Wojciech Książek - Przewodniczący Sekcji Gdańskiej

Barbara Kamińska - Zastępca Przewodniczącego Sekcji

Hanna Minkiewicz - Sekretarz Sekcji

Pensum nauczyciela wspomagającego określa gmina - orzekł NSA


Ustawodawca w art. 42 ust. 7 pkt 3 Karty Nauczyciela udzielił delegacji organowi prowadzącemu szkołę do określenia pensum nauczyciela wspomagającego, jako nauczyciela realizującego w ramach stosunku pracy obowiązki określone dla stanowisk o różnym tygodniowym obowiązkowym wymiarze godzin – orzekł NSA w wyroku z dn. 1.10.2013 r. (I OSK 1300/13 oraz I OSK 1301/13).

Stan faktyczny

Rada miejska w Skawinie w dniu 25 maja 2010 r., działając na podstawie art. 42 ust. 6 i ust. 7 pkt 2 i 3 ustawy z dn. 26.01.1982 r. Karta Nauczyciela oraz art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dn. 08.03.1990 r. o samorządzie gminnym, podjęła uchwałę, na mocy której ustaliła tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin nauczycieli wspomagających. Pensum to wtedy określiła na 20 godzin tygodniowo dla nauczycieli wspomagających w szkołach i 22 godziny tygodniowo dla nauczycieli wspomagających w przedszkolach. Uchwałą z dnia 29.02.2012 r. rada miejska zwiększyła ten wymiar do – odpowiednio – 24 i 25 godzin tygodniowo. Wojewoda małopolski, posiłkując się stanowiskiem małopolskiego kuratora oświaty, zaskarżył obie ww. uchwały do WSA w Krakowie, wnosząc o stwierdzenie ich nieważności w zakresie ustalenia pensum nauczycieli wspomagających. Wojewoda wskazywał, że rada miejska nie miała delegacji ustawowej do uregulowania tej kwestii. WSA w Krakowie przyznał rację wojewodzie i uznał, że stanowisko nauczyciela wspomagającego jest tożsame ze stanowiskiem nauczyciela edukacyjnego. Gmina Skawina wniosła skargę kasacyjną do NSA w Warszawie. NSA w Warszawie podzielił argumentację skarżącej gminy i uchylił wyrok WSA w Krakowie oraz oddalił skargę wojewody.

Uzasadnienie

Wyrok NSA w Warszawie podzielił następującą argumentację pełnomocnika gminy. Stanowisko nauczyciela wspomagającego jest odrębną i specjalną kategorią w zawodzie nauczyciela. Przepisy prawne regulujące status nauczyciela wspomagającego są regulacją szczątkową i zawarte zostały w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dn. 17.11.2010 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w przedszkolach, szkołach i oddziałach ogólnodostępnych lub integracyjnych. Zgodnie z § 6 tego rozporządzenia nauczyciel wspomagający jest nauczycielem posiadającym kwalifikacje w zakresie pedagogiki specjalnej zatrudnionym w celu współorganizowania – poprzez wykonywanie czynności opisanych w § 3 pkt 1–4 ww. rozporządzenia – kształcenia uczniów niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie oraz zagrożonych niedostosowaniem społecznym. W świetle tych przepisów stanowisko nauczyciela wspomagającego nie jest tożsame ze stanowiskiem nauczyciela edukacyjnego.

Nauczyciel wspomagający nie pełni stanowiska samodzielnego, a jedynie współorganizuje kształcenie wskazanej kategorii uczniów, tak by nauczanie tej kategorii uczniów stało się bardziej efektywne. Sensem istnienia tej kategorii nauczycieli jest maksymalizacja szans powodzenia kształcenia integracyjnego. Stąd też stanowisko to wymyka się dotychczasowej klasyfikacji i cechuje się wielozadaniowością. Dla nauczyciela wspomagającego nie są dostępne działania podejmowane przez nauczycieli edukacyjnych (jak np. egzaminowanie uczniów) czy psychologa bądź pedagoga szkolnego (np. skierowanie ucznia na badania). Stanowisko nauczyciela wspomagającego nie mieści się w klasyfikacji sporządzonej przez ustawodawcę w art. 42 ust. 3 Karty Nauczyciela. Nauczyciel ten w ramach swojego stosunku pracy wykonuje obowiązki określone dla różnych stanowisk. Ustawodawca przewidział taką sytuację i w art. 42 ust. 7 pkt 3 Karty Nauczyciela udzielił delegacji organowi prowadzącemu szkołę do określenia tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin nauczyciela realizującego w ramach stosunku pracy obowiązki określone dla stanowisk o różnym tygodniowym obowiązkowym wymiarze godzin. Nauczyciel wspomagający jest nauczycielem łączącym w sobie funkcje nauczyciela edukacyjnego, wychowawcy, psychologa, pedagoga, logopedy, a nawet nauczyciela praktycznej nauki zawodu.

Nauczyciel wspomagający jest zatem modelowym przykładem nauczyciela realizującego w ramach stosunku pracy obowiązki określone dla stanowisk o różnym tygodniowym obowiązkowym wymiarze godzin i do ustalania jego pensum znajduje zastosowanie delegacja do wydania przez organ prowadzący szkołę aktu prawa miejscowego, zawarta w art. 42 ust. 7 pkt 3 Karty Nauczyciela.

Powyższe stanowisko jest kontynuacją orzecznictwa wyrażonego w wyroku NSA z dn. 5.10.2011 r. (I OSK 1194/11) oraz uchwale SN z dn. 21.03.2012 r. (III PZP 2/12), zgodnie z którym pedagodzy, psychologowie, logopedzi i doradcy zawodowi prowadzący zajęcia związane z wyborem kierunku kształcenia, zatrudnieni w jednostkach organizacyjnych wymienionych w art. 42 ust. 3 Karty Nauczyciela na stanowisku nauczycieli, podlegają tygodniowemu obowiązkowemu wymiarowi godzin ustalonemu na podstawie art. 42 ust. 7 Karty Nauczyciela przez organ prowadzący szkołę.

Wyroki NSA w Warszawie zapadły w sprawach o sygnaturach: I OSK 1300/13 i I OSK 1301/13 w dniu 1 października 2013 r. i są prawomocne.

Źródło: Biblioteka prawa oświatowego

Nauczyciele zatrudniani na roczne umowy mogą bić się o umowę na stałe! Sąd Najwyższy właśnie przyznał im rację

I PZP 3/13
Skład 3 sędziów
Data orzeczenia: 4 października 2013 r.

Czy w wypadkach zawarcia z nauczycielem kontraktowym umowy o pracę na czas określony, przy braku ustawowych przesłanek z art. 10 ust. 7 ustawy Karty Nauczyciela, po upływie okresu na jaki umowa została zawarta i po wręczeniu nauczycielowi świadectwa pracy oraz odmowie dopuszczenia nauczyciela do pracy wskutek uznania przez pracodawcę, że umowa o pracę została rozwiązania z upływem okresu wskazanego w umowie nauczyciel może skutecznie domagać się ustalenia istnienia stosunku pracy na podstawie art. 189 kpc, czy też powinien wzruszyć skutki bezprawnego działania pracodawcy przez zgłoszenie roszczenia opartego na art. 56 kp w związku z art. 91c ust. 1 ustawy Karta Nauczyciela?

Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 4 października 2013 r.

​W wypadku zawarcia z nauczycielem kontraktowym umowy o pracę na czas określony przy braku ustawowych przesłanek z art. 10 ust. 7 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (jednolity tekst: Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 674 ze zm.), po wręczeniu nauczycielowi świadectwa pracy oraz odmowie dopuszczenia go do pracy wskutek błędnego uznania przez pracodawcę, że umowa o pracę rozwiązała się z upływem czasu, na jaki była zawarta, nauczyciel może żądać ustalenia istnienia stosunku pracy (art. 189 k.p.c.).

Jacek Żakowski w GW


Związkowa czterodniówka sprawiła, że konflikt społeczny, który tli się w Polsce, osiągnął nowe stadium. Dotychczas politycy go neutralizowali, szczując zdezorientowanych ludzi przeciw innym. Trudno sobie przypomnieć grupę, która w ostatniej dekadzie nie była przedmiotem politycznie organizowanej kampanii nienawiści. Nabierali się na to nie tylko zwykli ludzie, ale też związkowcy i dziennikarze. [...] Kończą się proste rezerwy eksploatowane przez politykę i ekonomię typu balcerowiczowskiego. [...] Związki pracodawców bronią anachronicznego modelu rozwoju opartego na eksploatacji nisko opłacanej pracy. Związki zawodowe są zdolne go zmienić, bo mają w tym interes i - jak się okazało - również niezbędną siłę. By odnieść prawdziwy sukces, muszą jednak pokonać lobby pracodawców nie tylko za pomocą masowego nacisku, ale też mocą argumentów i zdolnością do ich propagowania.

Źródło: Gazeta Wyborcza

Są ludzie, którym jeszcze się chce


Za niezwykle cenne uważam wszystkie oddolne inicjatywy wynikające z "potrzeby serca", a nie z jakichś koniunkturalnych interesów. Wydaje mi się, że warto takie inicjatywy wspierać. Przedstawiam Wam jedną z nich. Nie ukrywam, że dotyczy mojej ukochanej krakowskiej dzielnicy - Podgórza. Może wydać się to nie do końca związane z tematyką naszej strony - ale czy na pewno?
Chcecie, to poczytajcie.

Podgórskie dni otwartych drzwi