Projekt "Gramy w Radę, damy radę!" naprawdę daje radę!


Minęły już dwa miesiące od rozpoczęcia właściwej części projektu "Gramy w Radę, damy radę!" - gry symulacyjnej, w której uczestniczą drużyny młodzieżowe z województw podlaskiego, świętokrzyskiego oraz warmińsko-mazurskiego.
Jednak zacznijmy od początku. O co chodzi w projekcie? Gra symulacyjna przygotowana przez ekspertów ds. samorządności lokalnej ma przybliżyć młodzieży zadania i wyzwania stojące przed Młodzieżowymi Radami, aby po zakończeniu projektu powstały konkretne zespoły, które stworzą Młodzieżowe Rady w miastach, gminach lub powiatach, z których pochodzą nasi uczestnicy.
Kto jest odpowiedzialny za to całe zamieszanie? Przede wszystkim jest to Fundacja Polski Portal Edukacyjny Interkl@sa we współpracy z partnerami lokalnymi: Fundacja Aktywizacji i Rozwoju Młodzieży z województwa świętokrzyskiego, Stowarzyszenie Klub Pro Publico Bono z województwa warmińsko-mazurskiego, Fundacja Edukacji i Twórczości z województwa podlaskiego oraz partner zagraniczny - Fundacja im. Ferenca Rakocziego II z Węgier.
Trzydzieści dwie drużyny złożone z uczniów gimnazjum i liceum, pod opieką doświadczonych tutorów, zmagają się z bardzo różnorodnymi zadaniami. Już promowali się w Internecie, nagrywali filmiki promocyjne, przeprowadzali ankiety na temat potrzeb młodzieży w ich okolicy. Zmagania się zacięte i ekipy zaskakują kreatywnością i zaangażowaniem. Aktualnie organizują spotkania ze społecznością lokalną, a dodatkowe punkty mogą zdobyć udzielając się w akcji Szlachetna Paczka.
Szczegóły odnośnie projektu możecie znaleźć na stronie internetowej, platformie gry oraz na naszym fanpage'u na Facebook'u.
Patronat honorowy: Kuratorium Oświaty w Kielcach oraz Polska Rada Organizacji Młodzieżowych
Projekt współfinansowany przez Szwajcarię w ramach szwajcarskiego programu współpracy z nowymi krajami członkowskimi Unii Europejskiej.

Nadesłała: mlewandowska

Sekcji Krajowej Oświaty i Wychowania NSZZ "Solidarność" do projektu ustawy o zmianie ustawy – Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw


[...]
Sekcja Krajowa stanowczo występuje też o uchylenie w art. 42 ust. 7 pkt 3 postanowień w części, w jakiej organy prowadzące szkołę, będące jednostkami samorządu terytorialnego, zostały upoważnione do określania tygodniowego obowiązkowego wymiaru zajęć psychologów, pedagogów, logopedów i doradców zawodowych.

Po wejściu w życie rozporządzenia MEN z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych szkołach i placówkach, organy prowadzące szkoły, w tym jednostki samorządu terytorialnego, zostały upoważnione ustawowo do określania tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć psychologów, pedagogów logopedów i doradców zawodowych. Po wejściu w życie rozporządzenia MEN z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz.U. Nr 228, poz. 1487), dla zapewnienia pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniom ze zwiększonymi potrzebami rozwojowymi i edukacyjnymi, zaistniała potrzeba zwiększenia zatrudnienia, zwłaszcza nauczycieli o ww. specjalnościach. W tym celu organy prowadzące szkoły, w tym jednostki samorządu terytorialnego, zamiast zwiększyć zatrudnienie, zaczęły zwiększać tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin zajęć psychologów, pedagogów, logopedów i doradców zawodowych. Zjawisko to stało się niemal powszechne w poszczególnych miastach i gminach. Omawianym nauczycielom zwiększany jest wymiar zajęć w sposób dowolny – z dotychczasowej ilości 20 godz./tyg. do wysokości wynoszącej 30, 35 godzin, a były przypadki, że i 40 godz./tyg. Spowodowało to znaczne zróżnicowanie czasu pracy nauczycieli zatrudnionych na tych samych stanowiskach.
Obecny stan prawny sprawia również, że nie wiadomo, jaka jest granica dowolności organów prowadzących szkoły w wyznaczaniu norm czasowych dla omawianej grupy nauczycieli oraz, czy przy pozostałych obowiązkach określonych w art. 42 ust. 2 pkt 2 KN nie jest przekraczany czas pracy wynoszący do 40 godzin w tygodniu – a na pewno jest przekraczany w świetle przeprowadzonych badań i wyliczeń rzeczywistego czasu pracy nauczycieli, wynosząc 46 godzin tygodniowo.
Ustalenie przez jednostki samorządu terytorialnego tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć psychologów, pedagogów, logopedów rażąco odbiega od ustalonego ustawowo wymiaru zajęć dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych, określonego w art. 42 ust. 3 pkt 3 KN dla większości nauczycieli w wymiarze 18 godz./tyg., podczas gdy praca tej pierwszej grupy nauczycieli z uczniami wymagającymi rozpoznawania ich indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych, a także rozpoznawania ich indywidualnych możliwości, wymaga większego nakładu sił i energii.
Przepis art. 94 Konstytucji RP nadaje jednostkom samorządu terytorialnego prawo do ustanawiania aktów prawa miejscowego, obowiązującego na obszarze ich działania na podstawie upoważnień zawartych w ustawie. Naszym zdaniem podejmowanie uchwał określających czas pracy psychologów, pedagogów i logopedów nie należy do aktów prawa miejscowego, o których mowa w art. 18 ust. 1 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, ponieważ nie dotyczy regulacji prawnej na obszarze ich działania, lecz dotyczy nauczycieli zatrudnionych na tych samych stanowiskach na terenie całego kraju. Ponadto zróżnicowanie czasu pracy omawianych nauczycieli w różnych jednostkach samorządu terytorialnego za wykonywanie tych samych zadań na tych samych stanowiskach pozostaje w sprzeczności z zasadą jednakowego wynagradzania
za wykonywanie tej samej pracy, a także zasadą równego traktowania wyrażoną w art. 32 ust. 1 Konstytucji RP.



Projekt ustawy o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw. Opinia ZNP


www.znp.edu.pl

Zamieszczam tylko link, ponieważ nie znalazłem nic na temat sprawy szczególnie nas interesującej (wysokość pensum specjalistów) - chyba, że tracę wzrok, to mnie poprawcie.

Prywata, ale co tam!!!


Kraków znalazł się wśród 25 najpiękniejszych miast świata według rankingu Reader's Choice Awards. Jego wyniki opublikowało prestiżowe czasopismo podróżnicze "Condé Nast Traveler".
Kraków zajął w rankingu 15 miejsce (wspólnie z Pragą) i okazał się popularniejszy niż Barcelona, Wenecja, Paryż i Sewilla. Za najpiękniejsze miasto na świecie 2013 r. uznano San Miguel de Allende w Meksyku. Swoje głosy na najpiękniejsze miasta oddało 80 tys. czytelników magazynu.
O Krakowie twórcy rankingu napisali m.in. że szczyci się piękną architekturą i czarem minionych lat oraz że pozostawia gości z czymś co zawsze będą kochać i pamiętać. Turyści uznali także, że krakowskie restauracje są kameralne, mają doskonałe jedzenie i rozsądne ceny. Kraków jest jedynym polskim miastem, które znalazło się w rankingu.

Nawet samorządowcy idą czasem po rozum do głowy, w przeciwieństwie do...


Z projektu nowelizacji Karty nauczyciela powinny zniknąć zapisy o przekazaniu do gmin awansu na stopień nauczyciela dyplomowanego oraz komisji dyscyplinarnych - uważają samorządowcy. Bez tego nie chcą pozytywnie zaopiniować projektu.
Obecnie organem właściwym do nadania nauczycielowi mianowanemu stopnia nauczyciela dyplomowanego jest nadzór pedagogiczny. Ministerstwo edukacji chce przesunąć to zadanie do gmin, jako organu "usytuowanego bliżej szkoły i za nią odpowiedzialnego".
Zdaniem Ewy Dumkiewicz-Sprawki, dyrektora wydziału edukacji w Urzędzie Miasta Lublin, jeżeli nie ma możliwości, by egzamin w dalszym ciągu był prowadzony przez kuratoria, zadanie powinny przejąć samorządy województw, które mogłyby je zlecić placówkom doskonalenia nauczycieli. Pozwoliłoby to na zachowanie prestiżu tego stopnia awansu zawodowego. Egzamin miał mieć przecież charakter ekspercki. Tymczasem równolegle ze zmianą organu właściwego do nadawania stopnia nauczyciela dyplomowanego następuje obniżenie liczby ekspertów w składzie komisji – zaznacza szefowa lubelskiej oświaty.

Źródło: Serwis Samorządowy PAP

Pismo do parlamentarzystów



Zarządy Wojewódzkie Partii z siedzibą w Gdańsku:

Platforma Obywatelska,

Polskie Stronnictwo Ludowe,

Prawo i Sprawiedliwość,

Ruch Palikota – Twój Ruch,

Sojusz Lewicy Demokratycznej,

Solidarna Polska

oraz Parlamentarzyści z terenu Województwa Pomorskiego

Szanowni Państwo,

Rada Sekcji Oświaty i Wychowania NSZZ „Solidarność” Regionu Gdańskiego zwraca się do Państwa Parlamentarzystów o wsparcie naszych starań dotyczących wprowadzenia takich zmian do projektu nowelizacji ustawy Karta Nauczyciela, które nie będą ograniczać już i tak coraz bardziej "okrojonych" uprawnień nauczycieli, a tym samym nie będą uderzać w polską oświatę.

Przypominamy, że o takie podejście apelowaliśmy w życzeniach, które w listopadzie 2010 roku skierowaliśmy na państwa ręce, "mając nadzieję, iż edukacja będzie traktowana jako wartość ogólnonarodowa, w której tak ważne będzie myślenie i porozumienie ponadpartyjne oraz ponadkadencyjne".

Doceniając niektóre, szczególnie porządkujące propozycje zapisów w obecnym projekcie, za najbardziej kontrowersyjne uznajemy:

Urlop dla poratowania zdrowia (pkt 32, 33). Trudno zgodzić się z tym, że po 20 latach, tylko jeden raz i tylko w przypadkach, które mogą prowadzić do choroby zawodowej, a także na przeniesienie orzekania o potrzebie urlopu zdrowotnego z lekarza pierwszego kontaktu na lekarza medycyny pracy oraz zmianę organu odwoławczego od decyzji w sprawie urlopu zdrowotnego na sąd pracy. Zwracamy uwagę, że problem ten niepomiernie wzrasta w czasie, gdy zwiększono czas pracy nauczycieli (od 2008 roku w oświacie – średnio o 12 lat). Będzie to wymagało większej regeneracji zdrowia przez pracujących do 67 lat nauczycieli.
Urlopy wypoczynkowe (pkt 24). Uważamy, że należy zwracać uwagę na zadania, żeby nie tworzyć fikcji w szkołach, żeby nauczyciel nie musiał być w szkole bez potrzeby, gdy np. uczniowie mają wakacje lub przerwy świąteczne. Należy wziąć pod uwagę czas urlopu, jaki obowiązuje nauczycieli w innych krajach europejskich. Należy uwzględnić wyniki badań dotyczące czasu pracy nauczycieli wykonane przez Instytut Badań Edukacyjnych (średnio 46 godz. 40 min), co powinno mieć wpływ także na sprawy urlopu na poratowanie zdrowia, urlopu wypoczynkowego, funduszu zdrowotnego, itd..
Rejestrowanie zajęć (pkt 18). Szereg kontrowersji budzi obowiązek rejestrowania czynności wykonywanych przez nauczyciela poza pensum i to według wzorów opracowanych przez poszczególnych dyrektorów. Widzimy w tym zagrożenie m. in. dodatkową BIUROKRACJĄ.
Awans zawodowy nauczycieli (pkt 4, 8, 9). Już obecnie jest możliwość wyrażenia opinii przez Radę Rodziców. Z kolei zmiany organu przeprowadzającego postępowanie na nauczyciela dyplomowanego są nieprzekonujące. Także jeden ekspert w komisji egzaminacyjnej to stanowczo za mało.
Komisje dyscyplinarne dla nauczycieli (pkt 34, 38). Uregulowanie w ustawie spraw dotyczących postępowania dyscyplinarnego nie budzi sprzeciwu. Natomiast umiejscowienie komisji I instancji przy organie prowadzącym budzi poważne wątpliwości. Chodzi przede wszystkim o niezależność osób pracujących w komisji dyscyplinarnej oraz uwarunkowania lokalne.

Wydaje się, iż te propozycje zmian to kolejne działania, które naruszają delikatną, ale bardzo ważną zasadę równowagi w edukacji, którego głównymi filarami są: Nauczyciele i Dyrektorzy - Uczniowie i Rodzice - Nadzór Państwa - Organy prowadzące. To działania krótkowzroczne.

W tych propozycjach brakuje głębszej - strategicznej wizji funkcjonowania polskiej oświaty, brak odpowiedzi na kluczowe pytania:

a. Jaki ma być docelowy model polskiej szkoły?

b. Jaki ma być nadzór państwa nad polityką oświatową samorządów?

c. Jak wzmacniać podmiotowość nauczycieli i szacunek do zawodu nauczyciela?

e. Jak zapewnić - adekwatnie do stawianych zadań - finansowanie polskiej oświaty?

c. Jaki będzie uczeń (pożądana - także z punktu widzenia państwa- sylwetka absolwenta)?

Przypominamy, że naszymi postulatami do realizacji w ustawie Karta Nauczyciela są m. in.:

Wykreślenie tzw. godzin karcianych,
Objęcie KN wszystkich nauczycieli niezależnie od organu prowadzącego,
Określenie w KN pensum także dla nauczycieli-pedagogów, psychologów, logopedów,
Doprecyzowanie zapisu art. 72 KN określającego minimum środków przekazywanych na pomoc zdrowotną dla nauczycieli,
Ustalenie standardów - między innymi maksymalnej liczby uczniów w klasie,
Inne, korzystniejsze dla nauczycieli rozwiązania emerytalne (nawiązujących do b. art. 88 KN).

Staraniem nas wszystkich powinno być podejmowanie działań na rzecz zachowania prestiżu zawodu nauczycielskiego, wspólnej merytorycznej obrony przed nierzetelnymi informacjami o warunkach pracy, a czasami naruszających godność nauczycieli (niestety, w ostatnich latach corocznie traci pracę po ok. 7.000 nauczycieli. Napięć jest więc wystarczająco dużo).

Zwracamy też uwagę, że oświata, w tym odpowiednia pozycja nauczycieli, jest dobrem całego narodu, gwarancją naszej tożsamości i systematycznego rozwoju. Stąd oczekujemy dialogu i merytorycznej debaty o kształcie polskiej edukacji a także podmiotowego traktowania ludzi oświaty.

W imieniu Sekcji:

Wojciech Książek - Przewodniczący Sekcji Gdańskiej

Barbara Kamińska - Zastępca Przewodniczącego Sekcji

Hanna Minkiewicz - Sekretarz Sekcji